Quantcast
Channel: De Bron - Theo Francken
Viewing all articles
Browse latest Browse all 4

Michel aarzelde, maar bleef op koers

0
0
Type Opinie: 

Bij ‘de Soedanezen’ lieten velen zich kennen. De oppositie, niet weinig journalisten maar enkele trado’s roken bloed. Ze probeerden de MR en haar eerste-minister Charles Michel pijn te doen met de vermeende fouten en ‘leugens’ van Theo Francken (N-VA). Ze verspreiden verder het beeld als zou Bart De Wever de baas zijn. Die zou Michel naar zijn pijpen laten dansen.

Het parlementaire debat gisteren klaarde nochtans veel uit. Het beleid kwam nauwelijks aan bod. Alles draaide rond de persoon van de uiterst populaire staatssecretaris. Die kreeg een massale aanval over zich. Maar dat draaide op een sisser uit.

Beschuldigingen op drijfzand

Eerder beschreven we al hoe de beschuldigingen tegen Francken rond de vermeende folteringen van Soedanezen op los drijfzand berusten. De nog steeds door niemand bevestigde ‘bewijzen’ beperken zich dan nog tot een paar getuigenissen via een instituut dat wel intensief met Egypte en Syrië bezig is, maar niet met Soedan. Van medische of andere ernstige rapporten was helemaal geen spoor.

De oppositie rook een kans, net zoals veel journalisten die virulente voorkeur duidelijk voorrang gaven op hun professionele deontologie. Ze hamerden dan dat Theo Francken zou gelogen hebben. Wat de leugen precies inhoudt, dat was nauwelijks te lezen. Hij zou gelogen hebben over een nog wel geplande uitwijzing van één illegaal. Maar dat bleek geen leugen: hij was niet op de hoogte gebracht, en gelastte die terugwijzing direct af nadat hij daarvan wel op de hoogte was gebracht. Het belette talrijke politici zoals Ivo Belet en veel andere ‘trado’s’ (militanten van de traditionele partijen, CD&V, SP.A en Open Vld) niet om of Franckens ontslag te vragen, of te suggereren dat hij een zo zware fout gemaakt had, dat hij beter de eer aan zich hield.

Maar zoals gezegd, Francken voerde het regeringsbeleid uit, een beleid dat zachter is dan dat van veel andere landen. Een beleid ook dat uiteindelijk elke regeringspartij integraal bleef verdedigen.

Het politieke spel

Maar de N-VA wist zich heel die tijd zeker van haar stuk: “Als men Theo Francken vraagt om ontslag te nemen, dan zal de N-VA zich uit de regering terugtrekken”, zo liet Bart De Wever horen. Die klare communicatie was vooral aan CD&V, MR en Open VLD gericht. Vooral CD&V en Open Vld drongen steeds feller aan op ontslag van de staatssecretaris na de Soedan-kwestie. Belet drong hard aan, maar ook Beke liet zich kennen:“Hij moet voor zichzelf uitmaken of hij nog kan functioneren of niet”. De gekende N-VA-vreter Erik Van Rompuy (CD&V) schreef op zijn blog dat de premier de pop van de N-VA is. Patrick Dewael (Open VLD) was kwaad over het gedrag van Francken: stel je voor, die durft op de foto te gaan staan met internationaal gezochte misdadigers. Goed nieuws alvast voor onze ambassadeurs die dat regelmatig ook moeten doen, en de vele andere ministers die daar nooit hun hand voor omdraaien. En ook Gwendolyn Rutten (Open Vld) uitte zondag zware kritiek op Francken.

We zwijgen dan nog over Kristof Calvo. Zijn retorisch geweld stak pijnlijk scherp af tegen zijn totale stilzwijgen over het wel afdoende en uitgebreid gedocumenteerd geweld van de Spaanse Guardia Civil tegen vreedzame Catalanen. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de media die hard zwegen over die hypocrisie.

Langs Franstalige kant was de verontwaardiging nog veel groter. Benoît Hellings (Ecolo) beweerde dat Charles Michel door de N-VA gegijzeld was en dat zijn regering aan een Stockholmsyndroom leed. La Libre Belgique schreef over het feit dat Francken niet op zijn plaats was in deze regering – wat natuurlijk helemaal geen feit is, maar zuiver een opinie, die evenwel goed past in de bitse stemmingmakerij. Marco Van Hees (PTB) had het over iemand die liegt en haat zaait, en dat uitwijzing van Soedanezen ‘naar de foltering’ niet paste. Julie Fernandez (PS) verklaarde dat Michel ‘naar de pijpen van de N-VA danst’ en het cynisme van de staatssecretaris dekt.

Charles Michel (MR) aaide en paaide. Hij scoort dan wel erg goed in de peilingen én ook bij de Vlamingen. Maar in Franstalig België staat hij zwakker. Daar is ook letterlijk alles om hem te beschadigen goed. Daar wordt zorgvuldig het beeld gecultiveerd dat Michel slechts een marionet van Bart De Wever zou zijn. Michel moest zich na de forse verklaringen van De Wever verdedigen: “Chantage maakt op mij geen indruk”.

Maar hij besefte ongetwijfeld ook dat Francken het regeringsbeleid loyaal uitvoert. Hij probeert zo de jarenlang toenemende aantrekkingskracht van België bij illegale migranten en transit-migranten naar Engeland terug te dringen. Hij doet dat deels met een gespierde verbale retoriek, maar vooral met een beleid dat relatief voorzichtig is: België erkent nog steeds meer asielzoekers dan veel andere landen en het aantal teruggestuurden neemt wel toe, maar het blijft relatief laag. Francken scoort wel gigantisch bij de kiezers. Die zien dat eindelijk veel veroordeelde illegalen terug gestuurd worden.

Dat blijkt ook bij Franstalige Brusselaars aan te slaan. De N-VA scoorde er recent 6,2% van de kiesintenties. Vergelijk dat met de claim van de militante Franstaligen dat er maar 5% van de Brusselaars Vlamingen zijn. Als de N-VA zo voort kan gaan, breekt ze in de Brusselse Gewestregering in.

Alles wijst erop dat De Wever en Michel nauwelijks een meningsverschil kenden. Beke deed alsof er een groot probleem was – mede met zijn eindeloze verdachtmakingen, waarbij hij echter nooit tot een beschuldiging noch een expliciete vaststelling raakte. En De Wever en Michel deden alsof ze dat geloofden. Ze beseffen echter allen goed dat er géén enkele andere aanpak van illegalen en transit-migranten mogelijk is. En ze weten even goed dat veel migranten nog steeds toekomen met vooral een oog op de royale uitkeringen – ‘royaal’ naar normen van de landen van herkomst en relatief tot de relatief lage tegenprestatie.

Toename van moeilijk integreerbare migranten blijft

Ondertussen blijkt dat duizenden wel erkende vluchtelingen helemaal niet op de vlucht waren voor geweld en vervolging, maar gewoon kozen voor de in hun ogen veel betere toekomst hier. Dit kan mede afgeleid worden uit de vakantiereizen van vluchtelingen naar hun land van herkomst, uit de massale voorkeur om in dit veilige land géén asiel te willen aanvragen maar wel door te reizen naar het VK, en uit de vluchtelingen uit veilige streken in landen waar, zoveel honderden kilometers verderop wel zwaar geweld voorkomt.

Mede door deze factoren worden er, begin 2018, nog steeds veel meer migranten als asielzoeker erkend dan de echte vluchtelingen voor oorlog of persoonlijke politieke vervolging. Ze krijgen hier dan een status als ‘vluchteling’ of als ‘humanitair beschermde’ persoon. In beide gevallen komen ze dan snel ten laste van de gemeenschap, met de gekende hoge kosten per erkende migrant als gevolg (al snel een 15.000 € jaarlijks en per erkende individuele ‘vluchteling’. Dat loopt dan snel op tot 20.000 € na een gezinshereniging. Maar een groot deel van deze migranten blijkt nauwelijsk een toekomst te kunnen vinden in onze hoogtechnologische samenleving.

Die onterecht veel te hoge erkenningspercentages zijn dus nog significant te verlagen. We mogen hopen dat dit bij de prioriteiten van de federale regering voor dit jaar staat.

Martha Huybrechts, leraar wetenschappen

De opinie uitgedrukt in dit artikel is enkel deze van de auteur. We waarderen alle opbouwende kritiek en suggesties. Reageer, op onze Facebook-pagina, of stuur ons een  bericht met uw bemerkingen, extra feiten en uw voorstellen.

Vond u dit een goed artikel? Misschien wilt u ons dan ook steunen? Dat kan redactioneel, financieel of organisatorisch!

Rubriek: 

Viewing all articles
Browse latest Browse all 4

Latest Images

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

Reglex 10 servicebeurt

TK: Tudor Pelagos 39

TK: Tudor Pelagos 39

TK: Tudor Pelagos 39

TK: Tudor Pelagos 39